Sinds kort ben ik mentor van een ISK groep. ISK : Internationale Schakel Klas. Dit zijn vluchtelingen en migranten kinderen in de leeftijd van 13 tot 15 jaar die zich definitief vestigen in Nederland.
Vooraf
Iedere groep heeft 2 mentoren. We bezoeken samen de ouders om nader kennis te maken en om te zien hoe de woon- en leefsituatie is van de leerlingen. Daarnaast bespreken we ook de studievoortgang. De leerling is tijdens het bezoek aanwezig.
In vorige blogs beschreef ik de ontvangst en binnenkomst.
Het vervolg van de huisbezoeken:
De gezinssamenstelling tijdens de bezoeken
Vaak was de vader aan het werk of zelf naar een taalcursus. In de meeste gevallen voerden we het gesprek met de leerling en de moeder. Traditionele moeders met hijab en moeders met prachtig lang los krullend haar. Eén ding hadden alle moeders gemeen: ze droegen een chique fluwelen of velours huispak al dan niet subtiel versierd met een beetje bling. Er waren ouders die erg goed Nederlands spraken maar regelmatig vertaalde de leerling bepaalde dingen. Oudere broers of zussen fungeerden ook als tolk. Vaak hadden zij ook bij ons op school gezeten wat weer superhandig was.
Nonverbale communicatie
Naast het Nederlands gebruikte ik veel handgebaren en expressieve mimiek. Ja knikken, Nee schudden. Emoties uitvergroten. Zo kwam mijn ervaring als docent drama me goed van pas. Heel mooi om te merken dat veel non-verbale communicatie universeel is. Zodra ik mijn duim opstak om te laten weten dat we tevreden waren over de leerling reageerden de ouders door de hand op de borst te leggen en hoorbaar opgelucht diep adem te halen…
Gastvrijheid
Al snel werd duidelijk waarom mijn ervaren collega’s ons de tip gegeven hadden om: “niet te veel te eten van tevoren “. Tijdens het gesprek werden we overladen met schalen met: gesneden vers fruit, snoepgoed uit het land van herkomst, zelfgebakken cakes en taarten. Na afloop werd meerdere malen de tafel gedekt om ons een heel feestmaal te serveren met onder andere: zelfgebakken naanbood, verse linzensoep, auberginepuree, schaap van de barbecue en eigengemaakte humus (wat dus in de verste verte niet lijkt op dat prutje van de appie. Dit was zooooooo lekker!). Omdat we te gast waren was beleefd weigeren er niet bij en ik pas me bovendien graag aan 😉. De foodcoma die volgde nam ik dan ook graag voor lief…..
Wil je op de hoogte blijven van mijn ‘avonturen ‘met deze bijzonder groep leerlingen? Volg dan mijn tweewekelijkse blog!